(زنده باد روستای هراتمه)
بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم
انیس جان غم فرسوده بیمار هم باشیم
دوای هم شفای هم برای هم فدای هم
دل هم جان هم جانان هم دلدار هم باشیم
به هم یک تن شویم و یکدل و یکرنگ و یک پیشه
سری در کار هم آریم و دوش بار هم باشیم
حیاه یکدیگر باشیم و بهر یکدیگر میریم
گهی خندان ز هم گه خسته و افکار هم باشیم
جمال یکدیگر کردیم و عیب یکدیگر پوشیم
قبا و جبه و پیراهن و دستار هم باشیم
غم هم شادی هم دین هم دنیای هم گردیم
بلای یکدیگر را چاره و ناچار هم باشیم
بلا گردان هم گر دیده گرد یکدیگر گردیم
شده قربان هم از جان و منت دار هم باشیم
یکی گردیم در گفتار و در کردار و در رفتار
زبان و دست و پا یک کرده خدمتکار هم باشیم
لایه‌های حمایت و همدلی
یکی از روحانیون می‌گوید: برای مراسم ترحیم و تسلیت‌گویی یکی از نزدیکان به روستای هراتمه، از توابع شهر مبارکه در اصفهان رفتم. از من خواستند تا در مجلس سخنرانی کنم. هنگام سخنرانی گفتم: « اسلام به خاطر رعایت حال صاحب عزادار و خانواده میت، به ما دستور داده که با حمایت‌های «رفتاری»، «مادی»، «عاطفی»، «شناختی» و «معنوی» با آنها همدلی کنیم و مواسات؛ متأسفانه در شرایط عزا و سوگ پذیرایی از مردم بار مضاعفی است بر داغدیدگان. اسلام به نزدیکان و همسایگان صاحب عزا توصیه می‌کند تا چند روز به آنها غذا بدهند و غذا خوردن از صاحب عزا کراهت دارد....»
وقتی سخنم به اینجا رسید متوجه شدم مردم همهمه می‌کنند و زیر لب چیزی می‌گویند گویی حضار می‌خواستند مطلبی را به بنده منتقل کنند. از فردی که نزدیک جایگاه بود پرسیدم موضوع چیست؟
گفت: در این روستا مردم همگی کمک می‌کنند تا با همدلی با صاحب عزا، مراسم باشکوهی برگزار شود. بعد از مراسم، صاحب عزا و مردم در حلقه مهر و محبت اهل محل پذیرایی می‌شوند. از این سنت حسنه و نیکوی آنها تشکر کردم و گفتم این روستا و معمولا قوم لر در این سنت نیکوی اسلامی واقعا الگو هستید. البته باید دقت کنید در جمع آوری کمک به کسی اجحاف نشود و احدی تو رودربایستی قرار نگیرد.
وظیفه علمی و عملی
تک تک آحاد مردم، روحانیون، مراجع، دانشگاهیان، مربیان و معلمان و رسانه ها و دولت از نظر اسلام وظیفه دارند این سنت نیک را در مقام نظرپردازی و عملیاتی احیا کنند.
کتاب درمانی
شهید ثانی (زین الدین عاملی)، عالم بزرگ شیعه، پنج فرزند محبوب خود را یکی پس از دیگری از دست داد. بعد از رحلت فرزند پنجم برای تسکین خود، نزدیکان و هر عزادار دیگری کتابی نوشتند با نام مُسکِّنُ الفُؤأدِ عندَ فَقْدِ الأحبِّ و الأولادِ. نشر جوانه که کتاب های روانشناسی چاپ می‌کند آن را با عنوان «اسلام در کنار داغدیدگان» ترجمه کرده است. توصیه می‌شود که بخوانیم و به دوستان و نزدیکان عزادار هدیه بدهیم. وقتی دختر دلبند و شیرین زبان عالمی در سن دوازده سالگی از دنیا می‌رود. این پدر داغدار کتاب شهید ثانی را با نام «آرام بخش دلها در مصیبت و بلایا» ترجمه کرد و در مقدمه کتاب خطاب به عزیزان عزادار همدلانه و یاورانه چنین نوشت:
...او نوشت،
با سوز دل و آه بر لب؛
تا تو با درد، بگشایی،
اما با صبری زیبا و دلی آرام ببندی.[1]
*********************
[1]آرام بخش دلها در مصیبت و بلایا، ترجمه شیخ عبدالحمید واسطی، انتشارات مؤسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، مشهد.
پی نوشت:
حکایتی از حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا محمدعلی قدیری نوکابادی،
معرفی کتاب:
مُسَکّنُ الفُؤاد عِنْدَ فَقْدِ الْأحبّة وَ الْأولاد
(تسکین‌دهنده دلها هنگام فقدان دوستان و فرزندان)
مؤلف: سعیدزین‌الدین جبعی‌العاملی (شهید ثانی بعد از فوت چند فرزندش این کتاب را نوشته اند)
ترجمه‌های موجود کتاب عبارتند از:
1- «تسلیة العباد» از میرزا اسماعیل خان مجد الأدباء
2- «فرج الحزین بالمکاره و فوت البنین» که ترجمه کتاب است با اضافات از محمد مهدی بن حاج علی اصغر
3- «روح و ریحان» از شیخ جمال بن محمد تقی عراقی که دقیقا متن کتاب مسکن الفؤاد در آن نیامده بلکه شبیه آن است.
4- «آرام‌بخش دل داغدیدگان» ترجمه حسین جناتی
5- «ارمغان شهید» ترجمه عباس مخبر دزفولی
6- «اسلام در کنار داغدیدگان» ترجمه محمدباقر حجتی.
7- «آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها» مترجم: عبدالحمید واسطی ناشر: موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام نور (مترجم نیز داغدار فرزندش است)
https://lib.eshia.ir/12654/1/241
